Eind 2015 verhuisden we naar een rijtjeshuis met tuin, zonnepanelen (en verwarming op gas) midden in de stad. Met z’n tweeën (en kat Mila) hebben we een ruime benedenverdieping en drie slaapkamers tot onze beschikking. We willen anders, we willen tiny, en wel om de volgende redenen.
- In ons rijtjeshuis wordt een groot deel van de ruimte maar sporadisch gebruikt. We hebben geen behoefte aan al die kamers. Bovendien betaal je er wel voor, en moet je het ook nog eens schoonmaken.
- Hetzelfde geld voor spullen. Stapels boeken die je ooit nog eens wilt lezen, of die je ooit gelezen hebt, maar waar je niet meer naar omkijkt. Dat kan stukken simpeler. Ontspullen maakt het leven lichter.
- Wij willen een permanent flexibel thuis. Toen we verhuisden naar ons huurhuis gingen we er van uit dat dit tijdelijk is. Nu zijn we toe aan iets permanents, helemaal van ons. Tegelijkertijd zouden we ons niet vast willen pinnen op een permanente locatie. We hebben helemaal geen zin om vast te zitten aan een fundering en een hypotheek voor 30 jaar.
- Smeltende ijskappen, aardbevingen in Groningen, we weten allemaal dat er iets moet veranderen, en dat we toe moeten naar een duurzame wereld. Wij geloven dat iedereen daarin zijn steentje heeft bij te dragen. Niet omdat het moet, maar omdat het zonder problemen kan.
- We willen ons niet conformeren naar het standaard keurslijf: naar school, dan aan het werk, een eigen huisje, en als je salaris het toe staat steeds groter, groter, luxer. We kiezen niet de standaard, maar wat bij ons past.