Maurits en Hanke leerden elkaar kennen tijdens hun ontwerpopleiding. Ze genieten er van nieuwe oplossingen te vinden en zo anders om te gaan met hun dagelijks leven. Het ontwerpen van een eigen tiny house is hen dan ook op het lijf geschreven. In 2016 ontdekte Maurits verschillende tiny houses tijdens een werkbezoek aan FabCity in Amsterdam. Beiden waren ze net gestart met werken, en daar hoorde een rijtjeshuis met tuin bij. Een jaar later begon het toch te kriebelen. “Kunnen we niet veel slimmer omgaan met de ruimte om ons heen, ons leven en ons huis?” In 2017 startte het vooronderzoek naar tiny houses, nu uitgegroeid tot een serieuze zoektocht.
Maurits is een creatieveling: van grafisch vormgeven tot schilderen. Daarnaast is hij een idealist die gelooft in een duurzame toekomst. Tijdens zijn master industrieel ontwerpen heeft Maurits zich dan ook gericht op de ontwikkeling van duurzame technologie. Maurits is iemand van ‘practice what you preach’, en in zijn dagelijks leven zoekt hij dan ook steeds naar duurzame nieuwe oplossingen. Verder geniet Maurits ervan om buiten te zijn, in de tuin, op de fiets of zeilend op het water. Binnenshuis leeft hij zich graag uit in de keuken, van heerlijke gerechten tot de zoektocht naar de perfecte koffieblend.
Hanke is opgeleid als ontwerper en techniekfilosoof. Ze haalt er dan ook plezier uit om na te denken over hoe we om gaan met onze omgeving, de mensen en de natuur, en de rol die technologie daar in speelt. Als ontwerper zoekt ze daarbij altijd naar slimme oplossingen, en schroomt niet om die meteen in de praktijk te brengen. Haar nieuwsgierigheid komt ook terug in haar reislust en interesse in andere culturen, onder andere in Hanke’s passie voor internationale folklore dans. Thuis geniet ze dan ook van reisplannen en het uitproberen van nieuwe gerechten uit verschillende keukens. Alles natuurlijk wel in een glutenvrije variant.
Ook poes Mila gaat mee naar een toekomstig tiny house. Mila is een echt gezelligheidsbeest. Haar favoriete bezigheden zijn aandacht afdwingen op de deurmat, brokjes door het huis verslepen, buiten rondrennen en slapen. Ze kijkt erg uit naar het tiny house, aangezien ze dan eindelijk haar zo gewenste kattenluikje krijgt, dan is ze niet meer afhankelijk van het ‘personeel’ om de deur open te doen. Wel kijkt ze op tegen het ontspullen. De rode stoel, haar favoriete slaapplekje, mag namelijk niet mee.